Buddy aan het puberen

Buddy is nu 3 weken bij ons. deze week is die begonnen met puberen. kijken wie de baas is en vooral niet luisteren..... Ja, leuk.....NOT. Hij moest deze week dan ook vaak in zijn mand. Al mokkend kijkt die je aan met grote puppy ogen. Spullen slopen en gewoon doen waar je zin heb. Maar goed dat levert wel op dat je huis is lekker opruimt en de boel is grondig schoonmaakt.
Gisteren bij de dierenarts lang geweest om te wegen. Hij weegt nu "27,8" kilo.
Is voor zijn grote nog wel mager. Maar als die rustig aankomt gaat het goed komen. Verder heb ik me weg wijs gemaakt in het gedrag van een Mechelse herder en een Berner Sennen. Ik kan je vertellen... Hij ziet eruit als een Mechelse, maar zijn gedrag is een Berner Sennen. Nonchalant.....eerste 2 jaar concentratie van een pup en vooral veel spelen:-) Oooh ja erg gevoelig voor muziek.
Het is een echte Buddy Reggae. Pop wordt die onrustig van, Hard-rock gaat die mee zingen en Reggae? Gaat die met zijn hoofd schuin kijken....zo schattig.
De tweeling is nog wel wat angstig omdat Buddy ze soms nog wil spelend bijten. Dit proberen we gelijk te straffen. Maar Buddy beseft niet dat het als spelen word opgevat. Dus nu samen met de meiden aan het oefenen hoe ze duidelijk de commando's kunnen geven aan Buddy en dat ze zich groot moeten maken. Merk wel dat Buddy zich steeds meer aan ons begint te hechten. Dus als 1 van ons weg gaat is die echt onrustig en zwaait ons uit:-) Ziet er zo aandoenlijk uit.

Wandelen in het Bos Soesterberg

Vandaag met de tweeling en Buddy naar het bos in Soesterberg geweest.
Buddy had het reuze naar zijn zin. 

Mechelse herder kruising Berner Sennen

Lekker gerend en met andere honden gespeelt.
Het is een echte herder, want niemand mag achter blijven.
Samen met de meiden in het zand snuffelen en graven.

Kruising Mechelse herder x Berner Sennen

Slaap houdingen

Buddy voelt zich al lekker thuis, zelfs al een favoriete slaap houding.

Ook het luisteren gaat beter en het ophalen van de kinderen bij school, begint hij wat rustiger te worden.
Buddy vind het leukste om achter stokken te rennen. Hij wil dan graag dat je nog een keer gooit, maar vergeet dan dat hij dan eerst de stok moet los laten. Dat los laten gaat hem wel steeds beter af. Alleen met een spel snapt die het nog niet. Ook "HIER" is nog een issue waar we nog aan werken.
Want ik kan: "HIER", roepen maar komen... ho maar. "KOM" luistert die iets beter naar. Maar het woordje "STOP" zit er al wel goed in. zelfs als hij los loopt luistert hij naar het woordje "stop" en stop gelijk en kijkt dan om zich of hier een reden voor is. Met de beloning komt die soms wel en soms niet.

Zie deze link voor een kijkje hoe het gaat met hem: http://vimeo.com/84463820

Onze uit de kluiten gegroeide PUP

12-01-2014: Buddy is 1 week en 2 dagen bij ons.
Het gaat goed met Buddy.

Mechelse herder kruising Berner Sennen

Hij wordt steeds rustiger en begint de regels in huis bijna te snappen.
Als ik met hem wandel en ook wat oefen merk ik dat hier weinig aandacht op is geweest. Vogels in de lucht, koeien in de wei, auto's die voorbij rijden en in de verte iemand zien lopen, hij komt ogen en oren te kort. Wij wonen vlak bij de Lek en als we op de dijk lopen is hij echt onder de indruk van de vogels die over de weilanden vliegen en in de lucht. De wilde koeien die hij ziet lopen maken hem onzeker, maar ook nieuwsgierig. Het ziet er aandoenlijk uit. In de verte ziet die iemand lopen en is er helemaal van geobsedeerd. De eerste paar dagen merkte ik dat hij echt niet zit te wachten op het volgende baasje. Hij trekt niet maar luistert ook niet naar de commando's HIER of LOS. Als ik hem riep keek Buddy me aan van wat wil je????
Nu een week later begint het te komen. Als ik nu met hem oefen dan begint die echt netjes te zitten en als ik hem roep met HIER, komt die naar me toe. En zijn riem los laten doet die nu ook wat sneller. 
De hele week is hij ook mee geweest om de kinderen van school te halen. In het begin was die wat onrustig als de kinderen uit school kwamen rennen. Vrijdag was die al minder aan het springen.

Nu een week later begint het te komen. Als ik nu met hem oefen dan begint die echt netjes te zitten en als ik hem roep met HIER, komt die naar me toe. En zijn riem los laten doet die nu ook wat sneller.
-De hele week is hij ook mee geweest om de kinderen van school te halen. In het begin was die wat onrustig als de kinderen uit school kwamen rennen. Vrijdag was die al minder aan het springen.
-Buddy heeft met mijn nog wel af en toe strijd. Gezien hij in het begin Mark als baas zag. Maar sinds afgelopen vrijdag merk ik dat die heel erg om mijn toestemming vraagt.
Afgelopen vrijdag hadden we ruzie want hij wilde een dood konijn op eten. Het was een gevecht om de sterkste, die ik gelukkig won. Daarvoor moest ik hem best goed hard aanpakken waarop iemand zou hebben kunnen denken dat ik het beest mishandelde. Maar ik moest wel want Buddy werd gewoon echt agressief. Met veel moeite kreeg het dode konijn uit zijn bek waardoor ik mijn handen open haalden aan zijn tanden en ik zijn bek stevig moest vast pakken en uiteindelijk moest ik hem plat op de grond neer duwen. (Daar ligje dan in de modder) De hele weg terug naar huis heeft die keurig naast me gelopen en heeft die de rest van de dag me niet meer durven aankijken of bij me te komen om te spelen. Toen ik hem s' avonds uitliet kijk die steeds of ik nog boos was. Heel soms kreeg ik een lik op mijn handen maar reageerde niet. Bij thuis komst ging die gelijk naar zijn mand en ging ik naar boven.

Zaterdag ochtend waren we weer vrienden en sindsdien luistert die ook wat beter. Zelfs HIER en LOS gaat beter. Het happen en bijten doet die nog wel bij de kinderen maar ook zij beginnen hem daarin beter te corrigeren. Het is een grote lieverd, die nog veel moet leren. Dat deze hond weg is gedaan is zonde want hij heeft zo'n goed karakter. Ondanks ons gevecht van afgelopen vrijdag wil ik hem niet kwijt:-)

Mechelse herder kruising Berner Sennen

HondenPage vind alle informatie over de beste puppy's en fokkers

Buddy ophalen

Vrijdag 3 januari: Het is 8 uur en we zijn met ons vieren. De oudste dochter is bij een vriendin logeren.
We ontbijten wat en gaan dan op weg, Buddy halen.
Gisteren een grote mand en mijn oude riem bij mijn schoonouders opgehaald.
Herinnering van mijn andere hond Spike (8 jaar geleden overleden. grote zwarte Herder/ labrador) gaan door mijn gedachten. 
Buddy's ogen hebben wel iets van Spike. 
Als we weer bij de opvang zijn komt Buddy ons vrolijk begroeten. Het is duidelijk dat hij op zijn gemaakt is bij de opvang. We tekenen de adoptie papieren. 
Als we gaan vertrekken, heeft Buddy duidelijk door dat er iets gaat veranderen. 
Hij kijkt naar de opvang en dan naar ons. Ik doe voor hem een nieuwe riem om. Niet begrijpend kijkt hij ons allen aan. Als we naar de auto lopen kijkt hij nog steeds niet begrijpend wat er gaat gebeuren. Het is een beetje sneu. Mark (mijn man) tilt hem de auto in. Als we weg rijden kijkt Buddy naar de opvangers. Ik vind het een beetje zielig. Wat zal het moeilijk zijn om al 5 keer te moeten zijn opgevangen. Maar Buddy -> als de familie Zuijdendorp een beslissing neemt dan is die voorgoed;-)
Op de weg terug is Buddy onrustig. De eerste 10 minuten heeft die gepiept en geblaft gelukkig werd hij daarna wat rustiger.

In de middag voelde Buddy zich al een stuk rustiger en de mand bevalt hem.

Hij heeft nog wel wat opvoeding nodig maar luistert wel naar de korte commando's. Uitlaten gaat ook goed. Het trekt niet. Alleen eet die veel poep. 
JAKKIE! Dus dat moeten we zien af te leren. 
En bijten, moet hij af leren. Hij doet het niet expres, het is duidelijk te merken dat die nog puppy gedrag in zich heeft. 
We zijn ook even bij de dierpraktijk langs geweest. Die is bij ons achter. Bij de praktijk hebben we Buddy gewogen en toen was hij 25.5 kilo. Maandag 6 januari heb ik een afspraak gemaakt met de dierenarts. 

Driemaal is scheepsrecht

Het is 1 januari. Mijn man en ik liggen in bed, nog wat bij te komen van Nieuwjaars-nacht. Onze tweeling van 7 die ons alweer om 09:00 wekte met de nodige vragen en discussies met elkaar, (09:00 uur is eigenlijk best laat voor hun, normaal gesproken staan ze al om zeven uur naast ons bed met vragen en/ of verhalen.) komen ons van alles en nog wat te vertellen. Terwijl ze een kamer naast ons hebben en we al redelijk goed kunnen horen waar de discussie en/of ruzie over gaat.
Ik kijk op mijn telefoon en zie dat er een mailtje binnen is gekomen van een mevrouw die aangeeft geen reu pups meer te hebben. Ik had haar 2 dagen geleden gemaild met de vraag of er nog pups waren en of er nog reutjes waren. (ook het geslacht hadden we een overeenstemming genomen).
Klik op de link in het mailtje en kom weer automatische op de site van marktplaats advertentie.
Niet echt bewust kijkend naar waar ik naar kijk, ga ik alle plaatjes na en zie de ene na de andere schattige puppy kopje voorbij komen.
dan ineens wordt mijn bewustzijns-aangewakkerd, een foto waar een hond niet in de camera lens kijkt trekt bij mij de aandacht. De advertentie kop legt uit dat het om een pup van 6 maanden "Mechelse herder x Berner sennen". Ik weet niet waarom maar ik klik om meer informatie.
Als ik de voor kant van de hond zie Snap ik het. Lieve kop en ogen die zeggen; "ik doe geen vlieg kwaad en zal je altijd trouw zijn".

De hond kijkt iets omhoog na wat achter de fotonemer gebeurt. Ik ben verkocht, nu alleen even kijken wat mijn man ervan vind.
Ik laat de foto zien en ook hij is verkocht.
We lezen de advertentie, het spreekt ons beiden aan. We willen meer weten over deze pup van 6 maanden. De contact gegevens is van een stichting "huisdierenhulp". We besluiten om te bellen. Ik bel en krijg een vrouw te spreken. Wens haar natuurlijk aller eerst een gelukkig nieuwjaar. Dan vraag ik of de pup van 6 maanden nog beschikbaar is? (we hadden gezien dat de advertentie 31 december geplaatst is. Je weet het maar nooit)
Ja, Buddy is er nog. Geeft de vrouw aan. Wij geven aan geintreseerd te zijn en hebben allerlij vragen.
De vrouw beantwoord ons enthousiast en legt wel "triest" uit dat Buddy al vier keer is verplaats. Mijn gevoel voor deze hond versterkt.  Uit eindelijk is de vraag of we hem kunnen zien. Gezien we de dag erna weg waren hadden in eerste instantie besloten om vrijdag de hond te zien. Maar uiteindelijk wilde we de hond eerder zien en vroegen we of het mogelijk was om de hond vandaag (1januari) te zien. S' middags konden we Buddy ontmoeten, om drie uur.
Onze kinderen uitgelegd dat we een hond hebben gezien en dat we die s' middags gingen bekijken.
'Jeeeeeh, we krijgen een hond', zei een van onze dochter.
Wel uitgelegd dat de hond ons eerst leuk moet vinden, als hij ons niks aan vind dan is het heel jammer voor ons maar ook de hond moet zich welkom voelen bij ons.

In de middag gaan we met het hele gezin op naar het opvang huis van Buddy. We zijn met ze allen zenuwachtig en heel benieuwd. De mensen van de opvang vangen ons warm op en halen buddy.
Een uit de kluiten gegroeide pup komt ons enthousiast begroeten. Ik ben verkocht!   Mijn man en ik kijken elkaar aan, zonder woorden begrijpen we van elkaar dat dit de hond voor ons is,  vervolgens letten we op hoe de hond en kinderen op elkaar reageren. We mogen ook met Buddy even naar buiten samen met een van de opvang.
De oudste is ook verkocht de tweeling vinden hem groot maar ook leuk. Als we aan ze vragen wat ze ervan vinden krijgen we driemaal ja te horen. Wat voor ons duidelijk is dat ze Buddy als nieuw gezinslid zien.

We spreken met de opvangers af dat we Buddy vrijdag ochtend ophalen omdat we morgen naar Duitsland gaan. Diezelfde dag zorgen dat wat er geregeld moet worden ook geregeld is.
WE WORDEN DE DERDE ADOPTIE OUDERS VAN BUDDY! helaas  ook de 5e opvang. Maar dit blijft ook de vijfde;-)
In de auto wordt er druk gesproken over het hoe en wanneer en wie en welke knuffels enzovoort.
We moeten gelijk door naar een feestje en de kinderen vertellen aan iedereen dat we een hond erbij krijgen.
Stichting Huisdierenhulp verdiend echt een pluim. Ik vind het een goed initiatief. Zowel de stichting als de opvangers in Made heel erg bedankt

We nemen een Hond!

Familie van 2 volwassen (pa en ma) 3 kinder (1 van 13 en 2 van 7).

We nemen een hond! Mijn man en ik zijn het er over eens dat we toch een hond willen. 
Hartje zomer komen we tot deze conclusie. Goed en nu....? We hebben een beslissing gemaakt maar hoe en wat nu verder. Want het samen beslissen van het nemen van een dier is 1 het komen tot welk ras is twee. In die tussen tijd krijgen we 1 kind (puber) bij ons wonen, waar ook de nodige kosten aan verbonden zijn vanwege een Ex die dramatisch doet.  Dus het nemen van de hond, het beslissen van welk ras wordt weer even aan de kant geschoven. 
Het is eind september en het honden nemen verhaal begint weer op te doemen. 
Ik houd meer van het wolven type mijn man is meer van het bouvier type.
Het is kijken, discusiëren en overleggen. 
Hebben we wel tijd?
Is het financieel haalbaar?
Willen we een pup of een oudere hond?
Wat willen we van de hond?
Pfff allemaal vragen.
Eind november nemen we de eerste stappen om te gaan kijken naar het soort hond.
Op Marktplaats wordt je overgoten met alle soorten uit alle regio's. De keuze is reuze en even weten we gewoon niet wat te kiezen. En nemen we afstand om het nog even goed te bedenken wat we nu willen. 
Wat een gezeik, denk ik bij mezelf wat doen we moeilijk. Vertel me man dat we gewoon op ons gevoel moeten af gaan(onzin dat ik dit tegen hem zeg want mijn man doet dat eigenlijk altijd al....), als het goed voelt en we zijn het er over eens dan gaan we bellen.
Half december kijken we en verkleinen we ons zoek gebied naar pup en/ of van 0 t/m 1 jaar. Daarbij willen we een middel grote hond. Ook al lijkt ons een Deense dog ook leuk, maar tja dat is qua ruimte niet haalbaar en financieel al helemaal niet....... Dus middel is prima;-)